Πολύ σημαντικός παράγοντας για την καλή λειτουργία της θερμομόνωσης ταράτσας είναι η αποφυγή εγκλωβισμού υγρασίας στο εσωτερικό της με συνέπεια να αποδυναμώνεται το βασικό μέρος της εφαρμογής.
Η στεγανωτική στρώση τοποθετείται κάτω από το μονωτικό υλικό, προσφέροντας μεγαλύτερη προστασία από τις μηχανικές φθορές.
Τέλος, για τη μόνωση ταράτσας με επαλειφόμενα υλικά υπάρχουν και τσιμεντοειδή, τα οποία σε συνδυασμό με οπλισμό υαλοπλέγματος δίνουν αυξημένες στεγανωτικές ιδιότητες και αντοχές.
Εδώ πρώτα τοποθετείται η στεγάνωση και από πάνω η θερμομόνωση, ενώ σε περίπτωση που κάποιο σπίτι έχει ήδη μια αποτελεσματική υγρομόνωση, μπορεί να εφαρμοστεί από πάνω μόνο η θερμομονωτική στρώση, ώστε εν τέλει να έχει μια πλήρη και ολοκληρωμένη μόνωση ταράτσας.
Από την άλλη, όταν αναφερόμαστε στην στεγανοποίηση ταράτσας (υγρομόνωση), εννοούμε το σύστημα το οποίο φράζει όλες τις περιοχές που επιτρέπουν στο νερό και σε άλλα στοιχεία να εισέρχονται μέσα στον χώρο.
Η στεγάνωση της ταράτσας κατ’ αρχάς, για να είναι επιτυχημένη πρέπει να υπάρχουν επαρκείς κλίσεις και σύστημα απορροής των υδάτων. Μπορεί εκ κατασκευής να τοποθετηθούν κατάλληλα πρόσμικτα στο μπετόν για να το κάνουν στεγανό.
Μειώνουν τις αστοχίες καθώς δεν υπάρχουν αρμοί και ενώσεις
Για να ξεκινήσει η εργασία προηγείται ξανά έλεγχος για δρόσο πάνω στην επιφάνεια.
Σε περίπτωση που θέλετε μια απλώς επισκέψιμη ταράτσα οι εργασίες για τη μόνωση ταράτσας μπορούν να υγρομόνωση με πολυουρία τερματιστούν στη στεγανωτική στρώση, η οποία έχει επικάλυψη ορυκτής ψηφίδας για την αντηλιακή προστασία της μεμβράνης. Εάν όμως θέλετε μια πλήρως βατή ταράτσα, τότε πάνω από τη στεγανωτική στρώση τοποθετείται γεωύφασμα ή αν έχουμε προνοήσει σε προηγούμενο βήμα έχουμε φροντίσει να επικολλήσουμε ασφαλτόπανο με επικάλυψη φύλλου πολυαιθυλενίου, ώστε η στεγανωτική στρώση να μην τραυματιστεί από την εμφάνιση τάσεων ερπισμού μεταξύ στεγάνωσης και επιφάνειας βάδισης.
Η επιλογή της πολυουρίας εξαρτάται από τις απαιτήσεις κάθε επιφάνειας. Ωστόσο ανεξάρτητα από τις απαιτήσεις η εφαρμογή πολυουρίας είναι η πιο εξελιγμένη μορφή επικάλυψης και στεγανοποίησης.
Το συνηθέστερο υλικό για αυτούς τους τύπους μόνωσης ταράτσας είναι η εξηλασμένη πολυστερίνη που είναι ανθεκτική σε μηχανική πίεση αλλά έχει και μηδαμινή απορρόφηση υδρατμών με συνέπεια να μην χάνει τις θερμομονωτικές τις ιδιότητες με την πάροδο του χρόνου.
Το ταβάνι εμφανίζει μαυρίλες, είναι θέμα θερμομόνωσης.
Η πολυουρεθάνη είναι λιγότερο ακριβή και γενικά απαιτεί λιγότερο εξειδικευμένη εκπαίδευση για εφαρμογή.
Η πολυουρεθάνη σχηματίζεται από μια αντίδραση μεταξύ μιας πολυόλης και ενός ισοκυανικού.